Muhalefetin “Roboski Katliamı”nın onuncu yılı muhasebesine, yadırgatıcı bir biçimde “sorumluların ortaya çıkarılması ve yargılanması” beklentisi eşlik ediyor. “Roboski Katliamı”nın failleri tespit edilmiştir: Tayyip Erdoğan ve Necdet Özel. “Soruşturma”ya değil, siyasi tespitin sonuçlarını icraya gerek vardır: Diktatörlük sona erdirilmelidir! Karker Encü, Seyithan Encü, Nadir Alma, Mehmet Ali Tosun, Şervan Encü, NevzatRead More

Erdoğan’ı kendi oyununa getirmek, muhalefetin “sınıflar güreşi”ndeki ustalığının ölçüsü olacaktır. Muhalefetin muhtaç olduğu akıl ve yaratıcılık için son bir yıl içinde imkânsız sayılanları başaran Bolivya, Peru ve Şili deneyimlerinin sonsuz bilgi dağarcığına müracaatı yeterlidir.  

OHAL çağrısı yaparken Prof. Özgenç oyundaki sahnelerin sırasını bilmiyor, şaşırmış ya da son anda yapılmış tadilattan bihaber olabilirdi, ancak halüsinasyon görmüyordu; tüfek duvara Erdoğan tarafından asılmıştı. Başroldekinin er ya da geç onu eline alacağına muhakkak gözüyle bakması Prof.’un sadakatindendi… 

Kapitalizmin genel krizinin ortasında Almanya’nın emek ve demokrasi güçleri için “yukarıdan” bir müdahale kapısı açıldı. Aynı kriz, Türkiye ve Kürdistan’ın demokratik ve toplumsal muhalefet güçlerine de her iki ülkede faşizme ve ırkçılığa karşı “aşağıdan” bir yeni uluslararası hamle fırsatı sunuyor. Demiri tavında dövmek gerekir.

HDP “Demokrasi İttifakı”nı inşa hedefiyle yürüyor. Bu ittifak masa başlarında değil, toplumsal mücadele alanlarında halklarımız arasında kuruluyor; “demokrasi ittifakı” rejimin faşizme yürüyüşünü durdurmak için ve otoriter restorasyon karşısında tek sahici ve anlamlı seçenek ve gerçek güvencemizdir.