İnsani maliyeti sıfır -rakamla “0”- olan Kürtlerin kendi kaderlerini tayin hakkını tanıyarak egemenliği paylaşmanın karşısına konan “dünyayı Türk bayrağıyla kuşatma” palavrasının eşlik ettiği hastalıklı irredantizmin foyası ortaya çıkarılmadıkça paha biçilmez insani ve ekolojik, tarihsel ve kentsel varlığın biteviye harcanması bir “teferruat” olarak miskince seyredilmeye devam edecek

Erdoğan’ın dilinin kurcaladığı yerde “nehirden denize özgür Filistin” değil, yeni küresel koşullarda eski hakimiyet alanına bir şekilde yeniden demir atma hırsı yatıyor. Erdoğan, “Bir zamanlar buralar bizimdi” derken, Filistinliler’e bir millet olmaya ve kendi kaderlerini tayine hak sahibi olmadıklarını, görebilecekleri en güzel rüyanın dedelerinin “Osmanlı köleliği” dönemine hasret çekmekten ibaret olabileceğini anlatmaya boşuna uğraşmıyor. Filistin’e kendi rüyasını görmeyi, “yeni Osmanlı” himayesini öneriyor: Erdoğan rejimine sığınmak, onun bölgesel pazarlıklarının kozu olmak.

Elbette, en az 20 milyon Kürdün yaşadığı bir ülkede Kürtlerin “dekolonizasyonu” diye bir tarihsel mesele Hakan Fidan unuttu diye gündemden kalkmayacak, ancak Fidan’ın bize anlattığı, dönüşüm dinamiklerinin devletten çoktan uzaklaşmış olduğu ve Kürtlerin kurtuluşunun siyasal gündeme taşınması olanaklarının “devlet aklı”nın değil toplumsal kurtuluşun bir fonksiyonu olması gerekeceğidir.

TBMM’de İsveç’in NATO’ya katılım protokolü tartışmalarında kararlı bir meydan okuma, Olof Palme’nin uluslararası dayanışma, insan hakları ve toplumsal adalet uğruna mücadele mirasını sahiplenen İsveç demokratlarıyla Türkiye ve Kürdistan halkları arasında silahsızlanma, barış, antisömürgecilik ve antiapartheid çizgisinde bir başka uluslararası ortaklığın kurulmasının hem mümkün hem gerekli olduğunun canlı kanıtı olacaktır.

Barış ve demokrasi çağrısı bunca şiddet ve zulüm ortamında yankılanmıyorsa, bu, bir yandan çağrının topluma ulaşmasını önleyen yalıtkan engeller yükselirken, öte yandan çağrının henüz o engelleri aşacak iletişim gücüne ulaş[a]amamış olmasındandır. Bu engeller ancak önceki deneyimleri arkalayarak ve kurumsal sürekliliğin gücünü donanarak aşılabilir. Geçtiğimiz hafta İstanbul’da 78 imzalı bir “BarışaRead More

İsrail-Filistin çatışmasına ufuk genişliği ve görüş derinliği içinden bakmak Ankara’nın dört parça Kürdistan ve Kürtlere yönelik politikasının mantık ve hedeflerinin, İsrail’in Filistin’e yönelik siyasetleriyle özdeşliğini çok daha belirginleştirecektir.

“Toplumsal barış” ve “toplumsal kurtuluş” arasındaki köprüleri, toplumsal alandan yükselen tazelenmiş bir “barış hareketi”yle yeniden kurarak TBMM kapılarına dayanmadıkça…

Filistin halkı, Erdoğan rejimi gibi “zalim hükümetler”e değil, bu baskıcı rejimlere karşı mücadele eden halkların desteğine güvenebilir. Kürt halkını dört parçada boyunduruk altında tutanların Filistin’e sunabilecekleri, esaretin sonu değil “esir takası” olabilir ancak.